Keywords :
Bat, Assemblage; Vegetation; Season; Sakaerat Biosphere Reserve
บทคัดย่อ :
Data on the ecology of forest bats in Thailand are lacking. This study determined the influence of the vegetation and season on the abundance and species diversity of forest bats in Sakaerat Biosphere Reserve, northeastern Thailand. From June, 2013 to May, 2014, bats were captured with 16 mist nets, set up from 18.00 to 24.00 h in dry dipterocarp forest, ecotone, dry evergreen forest, and plantation for 12 nights per season. Captured bats were identified to the species level and marked with permanent ink and the fur was clipped on the dorsal side of the body. A total of 81,216 net meter hours resulted in the capture of 66 individuals, representing 6 families, 7 genera, and 9 species. Of these, megabats comprised 32%, while microbats constituted 68%. The most abundant species was Hipposideros larvatus (34.85%). The Shannon-Wiener diversity index of bats was 1.925, while the Shannon-Wiener evenness index of bats was 0.876. Dry evergreen forest was by far the most important habitat where 91% of the captures occurred achieving a Shannon-Wiener diversity index of 1.866, compared with the ecotone where only 9% of the captures occurred (diversity 1.011). No bats were captured in the dry dipterocarp forest and the plantation. Bat abundance was also significantly different among the seasons. The Shannon-Wiener diversity index of bats was highest in the rainy season (1.595), followed by the winter (1.466), and the summer (0.562), respectively.
ข้อมูลเกี่ยวกับนิเวศวิทยาของค้างคาวในป่ายังขาดแคลนในประเทศไทย การศึกษานี้ได้ศึกษาผลกระทบของพืชพรรณและฤดูกาลต่อความอุดมสมบูรณ์และความหลากหลายของสายพันธุ์ของค้างคาวในเขตสงวนชีวมณฑลสะแกราช ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ระหว่างเดือนมิถุนายน 2013 ถึงพฤษภาคม 2014 ค้างคาวถูกจับด้วยตาข่าย (Mist Nets) จำนวน 16 อัน ตั้งแต่เวลา 18.00 ถึง 24.00 น. ในป่าเต็งรัง ป่ารอยต่อ ป่าดิบแล้ง และป่าปลูกเป็นเวลา 12 คืนในแต่ละฤดูกาล ค้างคาวที่จับได้ถูกระบุชนิดและทำเครื่องหมายด้วยหมึกถาวร พร้อมกับตัดขนด้านหลังของลำตัว จำนวนการจับค้างคาวทั้งหมดคือ 66 ตัวจาก 6 วงศ์ 7 สกุล และ 9 ชนิด โดยในจำนวนนี้ ค้างคาวขนาดใหญ่ (megabats) คิดเป็น 32% และค้างคาวขนาดเล็ก (microbats) คิดเป็น 68% ชนิดที่พบมากที่สุดคือ Hipposideros larvatus (34.85%) ดัชนีความหลากหลายของค้างคาวตามแบบแชนอน-ไวน์เนอร์ (Shannon-Wiener diversity index) เท่ากับ 1.925 และดัชนีความสม่ำเสมอของความหลากหลาย (Shannon-Wiener evenness index) เท่ากับ 0.876 ป่าดิบแล้งเป็นแหล่งอาศัยที่สำคัญที่สุด โดยมีการจับค้างคาว 91% ของทั้งหมด และมีดัชนีความหลากหลายตามแบบแชนอน-ไวน์เนอร์ เท่ากับ 1.866 เมื่อเทียบกับป่ารอบต่อที่มีการจับค้างคาวเพียง 9% และมีดัชนีความหลากหลาย 1.011 ในขณะที่ไม่พบค้างคาวในป่าเต็งรังและป่าปลูก ความอุดมสมบูรณ์ของค้างคาวแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญตามฤดูกาล ดัชนีความหลากหลายของค้างคาวตามแบบแชนอน-ไวน์เนอร์ สูงที่สุดในฤดูฝน (1.595) รองลงมาคือฤดูหนาว (1.466) และฤดูร้อน (0.562) ตามลำดับ
เอกสารอ้างอิง :
Aroon, S., Hill III, J. G., Artchawakom, T., Pinmongkonkul, S., & Thanee, N. (2016). The effects of forest type and season on the abundance and species diversity of bats in northeastern Thailand. Suranaree Journal of Science & Technology, 23(3).
