Keywords :
Green Pit Viper; Trimeresurus macrops; The spatial ecology; Habitat selection; Behavior
บทคัดย่อ :
Despite facing a swathe of threats, Southeast Asia is underrepresented in natural history studies investigating faunal communities in human- modified landscapes. Rural communities and agricultural areas serve as important areas for biodiversity, although they also present the highest risk for venomous snakebite. Between November 2014- January 2017 this project assessed green pit viper natural history in human dominated and protected areas in the Sakaerat Biosphere of Northeast Thailand. Basic life history and response to rural- modified landscapes was assessed through multiple methods. Visual encounter surveys were used to determine a I occupancy and detection and radiotelemetry of multiple sex and species was conducted for home range and movement analysis. Habitat utilization observed during radiotelemetry and surveys was compared to transects to determine available habitat and habitat selection. Basic behavior was assessed during radio telemetry and surveys. Lastly, reviewing minimally invasive but intensive camera recordings set near tracked vipers was used to assess behavior in human dominated and protected habitats. A total of 174 surveys were conducted during 480.5 surveyor hours between September 2015- November 2016, with 31 vipers observed and 0.34 (+-) 0.15 sites occupied and detection probability of 0.22 0.04. Green pit vipers were radiotracked for a mean of 96.109.54 days and 97.79 (+-) 13.59 fixes. Spatial ecology and movement was not significantly different for female Trimeresurus macrops in human dominated and protected study areas. Tracked female T. macrops utilized habitat differently at meso- and microhabitat levels in human dominated and protected areas, and utilized heterogeneous disturbed forest habitat most frequently as macrohabitat in the human- dominated study area. These vipers also displayed meso- and microhabitat selection at both the study area and site levels. Tracked vipers were observed higher proporticas of fixes active than sedentary in the protected area than human dominated area, and 14,293 scans at 1 minute intervals suggested that they also spent more time clearly ambushing than ambiguously ambushing. This study suggests that generally green pit vipers, particularly T. macrops, may not be significantly affected by disturbance but further work is required to better understand their persistence, spatial ecology and movement, habitat selection, and behavior in protected and rural human- modified landscapes
ถึงแม้ว่าจะมีการถูกคุกคามมากมายในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่การศึกษาเกี่ยวกับธรรมชาติวิทยา ในการค้นคว้าข้อมูลต่อสัตวชาติในแหล่งอาศัยของมนุษย์กลับมีน้อยมาก ชุมชนในถิ่นทุรกันดารและพื้นที่เกษตรกรรมถือเป็นพื้นที่ทีมีความสำคัญต่อความหลากหลายทางชีวภาพเป็นอย่างมาก กระนั้นยังมีค่าความเสี่ยงต่อการถูกกัดจากอยู่มีพิษสูงด้วยเช่นกัน งานวิจัยชิ้นนี้รวบรวมข้อมูลธรรมชาติวิทยาของงูเขียวหางไหม้ในพื้นที่อาศัยของมนุษย์ตั้งแต่ เดือนพฤศจิกายน 2557 จนถึง เดือน มกราคม 2560 ณ พื้นที่สงวนชีวมณฑลสะแกราช ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของ ประเทศไทย ข้อมูลพื้นฐานในการดำรงชีวิตและการตอบสนองต่อการปรับเปลี่ยนพื้นที่ในถิ่นทุรกันดารถูกประเมินด้วยการสำรวจแบบพบเห็นตัวเพื่อค้นหาการอาศัยและการพบเจอ การติดตาม ด้วยคลื่นวิทยุของความหลากหลายทั้งเพศและชนิดของงูเขียวหางไหม้ ด้านการใช้แหล่งอาศัยถูกสังเกตด้วยการติดตามด้วยคลื่นวิทยุและการสำรวจโดยการเทียบแหล่งอาศัยที่มีอยู่เดิมและการเลือก แหล่งอาศัย การประเมินพฤติกรรมทั่วไปถูกจัดเก็บผ่านการติดตามด้วยคลื่นวิทยุและการสำรวจมีการติดตั้งกล้องเก็บข้อมูลใกล้กับงูเขียวหางไหม้ที่ถูกติดตามในพื้นที่ที่แตกต่างกันทั้งพื้นที่คุ้มครอง และพื้นที่อาศัยของมนุษย์ภายในพื้นที่สงวนชีวมณฑลสะแกราช มีการจัดทำการสำรวจทั้งหมด 174 ครั้ง รวมเป็นระยะเวลา 480.5 ชั่วโมง ตั้งแต่เดือนกันยายน 2558 จนถึง เดือนพฤศจิกายน 2559 โดยพบเจองูเขียวหางไหม้ทั้งสิ้น 31 ตัว และมี 0.34 (+-) 0.15 ต่อพื้นที่อาศัยทั้งหมด และพื้นที่ที่มี ความน่าจะเป็นอยู่ที่ 0.22 (+-) 0.04 งูเขียวหางไหม้ที่ถูกติดตามมีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 96.10 (+-) 9.54 วัน และ 97.79 (+-) 1.59 จุด การศึกษานิเวศวิทยาเชิงพื้นที่และการเคลื่อนที่ของงูเขียวหางไหม้ตาโต (Trimeresurus macrops) เพศเมียในพื้นที่อาศัยของมนุษย์และพื้นที่คุ้มครองไม่มีความแตกต่างที่มีนัยยะสำคัญ
เอกสารอ้างอิง :
Barnes, C. H. (2016). The spatial ecology, habitat selection, and behavior of big eye pit vipers (Trimeresurus macrops) in human dominated and protected areas in the Sakaerat biosphere reserve (Doctoral dissertation, School of Biology Institute of Science Suranaree University of Technology).
