Keywords :
Biosphere Reserve
บทคัดย่อ :
The concept of biosphere reserve emerged from the programme of Man and the Biosphere (MAB) of which it constitutes an essential part. This paper describes how the concept has progressively evolved as the Programme was being implemented, and as the multiple objectives and characteristics of Biosphere Reserves were clearly identified.
The primary function of Biosphere Reserves remains the in situ long-term conservation of plant and animal genetic resources, together with research on ecosystem management and conservation, monitoring of changes in The Biosphere, training of specialists, and environmental education. They are being progressively integrated into a world-wide network of representative ecological areas that is intended to cover all major representative natural and semi-natural ecosystems.
The paper stresses the flexibility and versatility of the new concept, and gives examples of how this concept is being implemented. It underlines current trends in the building-up of the international network, which now includes 214 Biosphere Reserves in 58 countries, and the future prospects for its full development. The paper also suggests that the direct involvement of the local population in the management of Biosphere Reserves, together with the maintenance of research and monitoring activities in them, constitute the best guarantee for long-term conservation of genetic resources on a world-wide basis. It announces the proposed International Conference on Biosphere Reserves , which it is hoped can be held in Minsk (USSR) in the autumn of 1983.
แนวคิดของ ""พื้นที่สงวนชีวมณฑล"" เกิดขึ้นจากโครงการมนุษย์และชีวมณฑล (Man and the Biosphere - MAB) ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของโครงการนี้ บทความนี้อธิบายถึงการพัฒนาแนวคิดนี้อย่างต่อเนื่องตามการดำเนินโครงการและเมื่อมีการระบุวัตถุประสงค์และลักษณะต่างๆ ของพื้นที่สงวนชีวมณฑลอย่างชัดเจน
หน้าที่หลักของพื้นที่สงวนชีวมณฑลยังคงเป็นการอนุรักษ์ทรัพยากรพันธุกรรมพืชและสัตว์ในสถานที่ (in situ) ในระยะยาว ควบคู่ไปกับการวิจัยการจัดการระบบนิเวศและการอนุรักษ์ การติดตามการเปลี่ยนแปลงในพื้นที่สงวนชีวมณฑล การฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญ และการให้การศึกษาด้านสิ่งแวดล้อม พื้นที่สงวนชีวมณฑลเหล่านี้ถูกผนวกเข้ากับเครือข่ายระดับโลกของ ""พื้นที่นิเวศวิทยาตัวแทน"" ซึ่งตั้งเป้าที่จะครอบคลุมระบบนิเวศธรรมชาติและกึ่งธรรมชาติที่สำคัญทั้งหมด
บทความนี้เน้นถึงความยืดหยุ่นและความหลากหลายของแนวคิดใหม่ พร้อมยกตัวอย่างการนำแนวคิดนี้ไปปฏิบัติจริง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงแนวโน้มปัจจุบันในการสร้างเครือข่ายระหว่างประเทศซึ่งปัจจุบันมีพื้นที่สงวนชีวมณฑล 214 แห่งใน 58 ประเทศ และคาดการณ์การพัฒนาในอนาคต บทความเสนอว่าการมีส่วนร่วมโดยตรงของประชาชนท้องถิ่นในการจัดการเขตสงวนชีวมณฑล ร่วมกับการวิจัยและการติดตามอย่างต่อเนื่อง เป็นหลักประกันที่ดีที่สุดสำหรับการอนุรักษ์ทรัพยากรพันธุกรรมในระยะยาวระดับโลก และประกาศการประชุมระหว่างประเทศเกี่ยวกับพื้นที่สงวนชีวมณฑลที่คาดว่าจะจัดขึ้นที่เมืองมินสค์ (สหภาพโซเวียต) ในฤดูใบไม้ร่วงปี ค.ศ. 1983
เอกสารอ้างอิง :
Batisse, M. (1982). The biosphere reserve: a tool for environmental conservation and management. Environmental conservation, 9(2), 101-111.
